آرشیو مطالب پگاسوس
» آرشیو تاریخ 14/10/1385 (عنوان مطلب آموزشی : " چگالش ابرهای میان ستاره ای (2) - قسمت دوم و پایانی ")
.:: بازگشت به صفحه اصلی پگاسوس
----------------------------------------------------------------------------------
عنوان بحث: چگالش ابرهای میان ستاره ای(2)
با سلام خدمت شما بازدیدکننده های محترم. ادامه قسمت دوم و پایانی بحث چگالش ابرهای میان ستاره ای رو ادامه میدم. امیدوارم استفاده لازم رو ببرید.
راستی دوستانی که قسمت قبلی این بحث رو دنبال نکردن میتونند با کلیک بر روی اینجا با رفتن به قسمت آرشیو مطلب به مطلب قسمت قبل دست رسی داشته باشند.
عنوان بحث: چگالش ابرهای میان ستاره ای(2)
انتظار میرود که در محیط های میان کهکشانی، امواج ضربه در نواحی مشخصی وجود داشته باشند که در آنها آشتفتگی هایی توسط مکانیسمهایی متفاوت تولید شده اند. متحملترین توضیحی که میتوان برای ساختار بازوهای مارپیچی کهکشان خودمان، راه شیری پیش کشید این است که افت و خیز چگالی سریع السیری سبب تولید موج ضربه میشود. موج ضربه میتواند دمایمحیطی را که در آن سیر میکند بالا ببرد. این ناحیه گازی کوچک که گرم شده است در اثر تابش به زودی سرد میشود.
از این رو بعد از افت دمای آن به پایینتر از دمای محیط اطراف، تراکمی بر این نواحی چگال اعمال میشود. این فشار میتواند سبب کاهش حجم ابر شود. آن را از محیط اطراف جدا سازد و در نتیجه یک پیش ستاره شکل بگیرد. هنگامی که چگالش آغاز میشود، اتمهای هیدورژن میتوانند به هم بپیوندند و مولکولهای هیدروژن را به وجود آورند. به این ترتیب چگالی با ضریب حدود 2 افزایش می یابد و در نتیجه روند تراکم سرعت بیشتری به خود میابد.
اگر در این آمیزه، ذرات غبار وجود داشته باشد، میتواند با برخورد به اتمهای هیدروژن و نیز افزایش آهنگ تشکیل مولکولهای هیدروژن، دمای ابر را به طور موثر کاهش دهد. آهنگ کاهش دما به چگالی غبار بستگی دارد به طوریکه دمای ابری با غبار زیاد سریعا کاهش می یابد. اثر دیگر سایه انداختن ذرات غبار بر روی یکدیگر است که سبب میشود نواحی داخلی ابر تاریکتر از محیط بیرونی باشد و نور ستارگان نزدیک تکمتر به درون ابر برسد. علاوه بر آن ناپایداری های گرانشی که ناشی از افت و خیز های تصادفی در چگالی گاز و غبار میان ستاره ای هستند می توانند در چگالش احتمالی ابرها نقش داشته باشند.
پایان
تا مطلب دیگه ای خـــدا نـــگهدار