ترجمه توسط احمد رزاقی، حقوق متن محفوظ برای سایت و نویسنده

داگلاس آدامز میگوید یکی از پژوهشگران میگوید:

  جهان بزرگ است. واقعا بزرگ. به قدری که واقعا نمیتوانید تصورش را بکنید که چه اندازه ای دارد، عظیم الجثه؟ یا بیشتر؟"

" منظورم این هست که شما ممکن است فکر کنید که جهان مثل جاده ای طولانی هست به سمت شیمی، یا به سمت علم زیست؟

او شوخ نبود! جهان واقعا با میل بیشتری در حال بزرگ شدن هست.  تقریبا غیر قابل شدنی هست این فاصله زیاد در حس ما بگنجد.

هر کسی که بگوید  میوتاند به خوبی چنین مقیاسی را احساس کند، احتمالا دروغ گفته است! هوش بشر به سادگی نمیتواند این خلیج بی پایان فضا را درک بکند هیچ منبعی هم وجود ندارد برای این کار چشم انسان حتی فاصله های نزدیک را هم با اختلاف جهت و منظر میتواند تشخصی دهد.

و بدین ترتیب از تشخیص فاصله ها زیاد که درباره اش بحث میکنیم هم ناتوان هستیم.

هر منجمی میداند که ماه زمین کاملا به زمین نزدیک و با دیگر اشیاء قابل تشخیص است، سیارات کم کم در حال دور شدن هستند  و ستاره ها نیز به طور نامعلومی در حال دور شدن هستند.

بنابراین، در این مطلب بیشتر عکسهایی که به ترتیب ارقام لیست شده اند، یا به وسیله نوعشان، یا شاید به واسطه ی زمان، فاصله هایشان را نشان میدهد.

*ابتدا، پنجره یک خانه! این پنجره در فاصله حدود 200 متر دور تر قرار دارد. 200 متر یک فاصله خوب هست که اکثر ما میتوانیم آن را تشخیص دهیم. 

* و بعدی، ماه ما هست.  400.000 کیلومتر. در شرایطی که به جایی دیگر میروید ماه خیلی دور هست. من شاید به یک سفر 160 کیلومتری بروم! زمان ماه در چه دوره ای قرار دارد؟ 

حدود 3 ماه.  گردشی در حدود 5 کیلومتر!  من میتونم در حدود 9 سال به ماه برسم  سال با مقداری حدودا 24 ضرب در 7 بار راه رفتنم در سال! چه خبر بدی!  بنابراین با این مقیاس من میتوانم  از لندن تا پاریس درست 3 روز راه برم تا به مقصد برسم و با این حال پس میتوانم با این راه رفتن در حدود 4 یا 5 ماه به شهر سیدنی در استرالیا برسم.

* و مریخ. 60 میلیون کیلومتر. وقتی این عکس در آگوست 2003 گرفته شده بود مریخ خیلی نزدیک بود. 60 میلیون کیلومتر یعنی 150 بار طی مسافت زمین تا ماه  .

خوب یعنی حدود هزاران سال راه رفتن!  یعنی نسبتا آنسوی دوره ی زندگی بشر. اجازه بدید به ماشین شخصیمان برویم!  اگر آن موقع 40 سال داشتیم وقتی آماده سفر به آنجا با این مسافتها شدیم سن احتمالا در 70 سالگی است. البته آنوقت باید چیزی حدود 4 میلیون دلار فقط برای بنزین بپردازید و حالا فکر کنید داخل یک هواپیمای جت نشسته اید حالا چی؟ باید حدود 10 سال احتمالا صبر کنید.

*بیاید بیشتر پیش برویم. مسیه 16. یعنی  سحابی عقاب. این جرم یک خوشه باز ستاره ای که حالت گازی و ابری دارد است که در داخل کهکشان قشنگمان قرار دارد  .

حدود 7000 سال نوری هم با ماه فاصله دارد. در واقع این هم یک بازه ی زمانی حدود 30 بیلیون سال رانندگی نیاز دارد!! و حالا سیاره مشتری کجاست؟ احتمالا حدود 1 هزارم متر دور تر... و یا... معلوم نیست.

*و حالا یک شانس دیگری هم قبل از آنگه کهکشانمان را ترک کنیم داریم.  و آن هم خوشه ی کروی. یعنی مسیه 13. این جرم 25000 سال نوری دورترهست   .

  مسیه 13 در حدود 357 کیلومتر دورتر از مقیاس کنونیمان هست.

*الان کجاییم. یک لحظه صبر کنید ببینیم کجاییم!!! خوب متاسفم ما هم اکنون کهکشانمان را ترک کردیم. کهکشان ما جزو گروهی از کهکشان هاست که در فضا در حال تلو تلو خوردن هست .

  دیگر اعضای این گروه مسیه 33 هست. یعنی همین عکس روبرو. چقدر دورتر از ما است؟ اون 3 میلیون سال نوری دورتر هست. یعنی 120 بار دورتر از مسیه  مسیه 33 تنها دهمین را به ماه هست. یعنی حدودا 3 بار فاصله ی سیدنی. بد هم نیست. نه؟

*حالا این گروه محلی خودمان را ترک میکنیم تا به خوشه ی سنبله ( یا ویرگو) برسیم. عکس روبرو مربوط به کهکشان غول مسیه 85 است. البته عکس خیلی خوبی نیست   .

 این هم 60 میلیون سال نوری دورتر هست. همواره این فاصله بسیار بزرگی هست.

* در آخر هم  خوشه سنبله را ترک میکنیم تا به سوی صور  فلکی ماهی و برساووش حرکت کنیم. اینجا یک قسمتی از آن خوشه هست .

یعنی هابیل 262 ( یا آبیل 262).  این هم تقریبا 260 میلیون سال نوری از ما دورتر هست. در مدلی که ما در اختیار داریم این جرم 5 در صد راه به سوی مریخ هست. در داخل این جرم یک کوازار حدود2  بیلیون سال نوری هست، در مدلهای شیمی ما یعنی حدودا نصف راه به سوی مریخ. دقت داشته باشید این که نصف راه مریخ هست از اینجا یعنی خوشه برساووش محاسبه شده است.

میبینید بد هم نیست. من شرط میبندم ما با وجود اینکه میان این فاصله ها و آن هم نزدیک سفر کردیم خیلی فاصله کمی طی کردیم.

ترجمه توسط احمد رزاقی، حقوق متون محفوظ برای نویسنده و کپی برداری ممنوع مگر با ذکر منبع و لینک کامل سایت